Svjetlopropusne fiksne pregrade, u slučaju kada se zahtjeva bolja odjeljenost prostora (od pogleda i zvučna), mogu se izvoditi i od staklenih prizama (opeka). Ove prizme imaju značajnu staklenu masu, koja djeluje izolirajuće, i bočnu profilaciju za fuge-serklaže. Sa lica mogu ˝nositi˝ razne uzorke (otiske) a mogu biti izvedeni u raznim bojama. Debljine su obično 8 cm, rjeđe 10, a širine i visine obično 24x24 cm, ali i manjih i većih (do 30x30 cm). Sa njima se mogu izraditi vertikalne lagano kose pregrade, a u slučajevima posebnih bočnih profilacija (sa kojima se formiraju –betonski –špljci) i horizontalne ili lagano nagnute ili zaobljene konstrukcije. U Bruxellesu je prije 30-ak godina izvedena ljuskasta konstrukcija, raspona oko 30 m, sa staklenim prizmama i ab rebrima u istoj debljini (~10 cm). Osim kvadratičnih izvode se i okrugle prizme (svjetionik u Splitu). Zid od ovakvih prizama može preuzeti i stanovite statičke funkcije (u slučaju dovoljne širine rebara). Zbog loma svjetla rebra i značajnih dimenzija ne vide se puno (samo kao fuge). Uobičajeni način zidanja je u bravarskom okviru od «U» profila. Razmak, zapravo šupljine između «U» profila i profilacije prizme se armira i ispuni cementnim mortom. Zidanje se vrši «reškom na rešku» uz ulaganje 1 ili 2 armaturne šipke (u svaku rešku) –dobije se ab roštilj od rebara.